නංගිලා නිසා මටයි කරදර වුණේ
අතීතයේ මෙන් ම වර්තමානයේ ද මනුෂ්‍යයන්ගේ ශරීර තුළට පහත් මට්ටමේ භුතාත්ම රිංගා රෝගාබාධ ඇති කරන බව නිතර නිතර වාර්තා වේ. මොවුන් පලවා හැරීම සඳහා විවිධාකාරයේ ශාන්තිකර්ම කරනු සෑම රටකින් ම පාහේ සිදුවේ. බෞද්ධ රටවල බෝධි පුජා පිරිත් වැනි බෞද්ධ පිළිවෙත් සිදුකරති. යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම්වලින් භූතයන් බියගන්වා දඩුවම් කොට පන්නා දමති. ආතුරයින්ගේ දෛනික චර්යාවන්ගේ අඩුපාඩු නිසා ද ආරක්ෂාවල දුර්වලකම් නිසා ද පන්නා දැමූ භූතයෝ වෛර බැද සිට යළිත් පැමිණ තිබුණාටත් වඩා අපල උපද්‍රව කරති. බෞද්ධ පිළිවෙත්වලින් දන් පින් අනුමෝදන් කොට භූතාත්ම උසස් තලවලට පත් කරති. එවිට ඔවුන් යළිත් උපද්‍රව නොකරති. ආශිර්වාද කරති. ආශාවන්ගෙන් හා තරහින් මිය ගිය අයගේ භූතාත්ම මෙන් ම තමන්ගේ වගකීම් යුතුකම් යුතුකම් හරි හැටි ඉටු කරන්නට නොහැකිව මියගිය අය ද ඒ බැදීම් නිසා පවුලේ අයගේ ශරීරවලට රිංගා තම අවශ්‍යතා ඉටු කරගන්නට උත්සාහ කරති. මේ එවැනි කතාවකි.
චාමරී කෑගල්ල ප්‍රදේශයේ තරුණියකි. ඛෙල්ලේ වේදනාවකුත් දරුණු හිසරදයකුත් වැලදී පීඩා විදි ඇය රාත්‍රී හීනෙන් බිය වී කෑ ගසන්නට වීම නිසා මහත් පීඩාවකට පත් ව සිටියාය. ඊට අමතරව රාත්‍රී නිවසේ සද්ද බද්ද ඇසෙන්නට විමත් කවුදෝ කෙනෙකු රාත්‍රී කළුවරේ නිවසේ කාමරවල ඇවිදින අඩි සද්දයත් චාමරීටත් දෙමවුපියන්ටත් මහත් බියක් ඇති කළේය. වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරවලින් චාමරීට සුවයක් නොලැබීම නිසාත් යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම් වලින් නිවසේ පැවති අඩිකෝඩ අඩු නොවීම නිසාත් දෙමවුපියෝ චාමරී කැටුව ගුප්ත ගවේෂණ මධ්‍යස්ථානය කරා පැමිණියහ. එහිදී ගවේෂකවරයා ආධ්‍යාත්මීය ශක්තියෙන් චාමරීගේ ශරීරගත දොස් අවදි කළේ ය. චාමරීගේ ශරීරය වෙව්ලා ගොස් ගුප්තාත්මයක් කතා කරන්නට විය.
"කවුද මේ ?"
"මම චාමරීගේ අයියා"
"නම මොකක්ද ?"
"සුගත් "
"සුගත් දැන් කොහේද ඉන්නේ ?"
"නංගිගේ ඇගේ "
"ඇයි මේ නංගිට කරදර කරන්නේ ?"
"මම කරදර කරන්නේ නෑ. නංගිලා නිසා මට කරදරයක් වුණා"
"ඒ මොකක් ද ?"
"අම්මයි නංගියි නිසා මට එල්ලිලා මැරෙන්න සිද්ධ වුණා"
"ඒ මොකද ?"
"මම ගෑණු ළමයෙක් එක්ක යාළුවෙලා හිටියා. එයාගෙ නම සේපාලිකා. අවුරුදු හතරක් ආශ්‍රය කළා. මම එයාව විවාහ කර ගන්න පොරොන්දු වෙලයි හිටියේ. ඒකට මේ දෙන්න විරුද්ධ වුණා. මට නිතර නිතර කරච්චල් කළා. මම සේපාලිකාව කසාද බැන්දොත් අම්ම වහ බොනවයි කීවා. දවසක් මේ දෙන්න සේපාලිකා මුණ ගැහෙන්න ගිහින් ඉතාම කැත විදියට අපහාස කර බැනල ඇවිත් තිබුණා. එදා මම සේපාලිකා බලන්න ගියාම එයාට මා එක්ක කතා කරගන්න බැරිවුණා. ඇඩුවා... ඇඩුවා... වැළහින්නියක් වගේ අඩා වැළපුණා. මම ගෙදර ඇවිත් අම්මටයි නංගිටයි දොස් කීවා ඒ ළමයට අපහාස කර බැන්නේ ඇයි කියලා. ඒ සැරේ දෙන්නම මට බනින්න පටන් ගත්තා. උඹට අපි දෙන්නට වඩා ඒ කෙල්ලව ලොකු වුණා ද ?, කියල බැණිල්ල නතර වුණේ ම නෑ. එදා රෑ නිදාගන්න ලැබුණෙත් නෑ. දෙන්නා තරගෙට වගේ බැන්නා. එළිවෙන ජාමෙ තමයි ඒ දෙන්නාගේ බැණිල්ල ඉවර වුණේ. මට ඉවසගන්න බැරිවුණා. හෙමින් සැරේ මිදුලට බැස්සා. ළිදට දාන කඹය ලිහා ගත්තා මිදුලේ තිබුණු අඹ ගසේ අත්තක කඹය ගැට ගහලා ඛෙල්ලට පුඩුව දාගෙන පහළට බැස්සා. එච්චරයි මතක. "
"ඉතිං දැන් ඔය දුක් වින්ද ඇති. තවත් මේ අයට දරකර නොකර මේ ශරීරයෙන් ඉවත් වෙලා යන්න. ඉතිං කියන්න. ඔබට ඕනෑ දෙයක් කියන්න මෙතට අවසර තියෙනවා"
"අවුරුදු පහකට කලින් මට සේපාලිකා එක්ක කොළඹ යන්න වුවමනාවක් තිබුණා. මගේ ළග එදා සල්ලි තිබුණේ නෑ. අම්මා මා පුංචි කාලේ මගේ කරට දාපු රත්තරන් පංචායුධය මා ළග තිබුණා. ඒක උගස් කරලා රැපියල් හාරදහසක් අරගෙනයි මම කොළඹ ගියේ. ඒ පංචායුධය දැන් රැපියල් විසිපන්දහසක් විතර වටිනවා. මම ඒක බේරගන්න ගියා. උකස්කාරී මුණ ගැහිලා පොළියත් එක්ක සල්ලි දීලා මගේ පංචායුධය ඉල්ලූවා. ඒ ගෑනි ඒක මට දුන්නේ නෑ. මට ඒ ගැන දුකයි."
"කවුරුන් ළගද උකස් තිබ්බේ ?"
"කෑගල්ලේ වයලට් කියලා ගෑණියක් ළග"
"පංචායුධය බේරගන්න ගියාම වයලට් මොකද කිව්වේ ?"
"එහෙම එකක් මගේ ළග නෑ. මට මතකත් නෑ කියලා කිවුවා."
"ඉතිං"
"ඉතිං මම මේකට හරිම හිතේ අමාරුවෙන් හිටියේ. පොළියත් එක්ක සල්ලි තිබිලත් බේරගන්න බැරිවීම ගැන."
"දැන් ඉතිං මොකක්ද කරන්න හිතාගෙන ඉන්නෙ ?"
"මහත්තයා... මට අවසර දෙන්න වයලට්ගෙ ගෙදරට ගිහින් කියන්න"
"හොදයි, සුගත් ඊට කලින් ආධ්‍යාත්මිකව ශක්තිමත් වෙන්න ඕනෑ. දැන් ඔබ ප්‍රේත ජීවිතයක්. මම සුගත්ගේ අම්මටයි නංගිටයි දැන් උපදෙස් දෙනව. ගමේ පන්සලේ බෝධීන් වහන්සේ ළග බෝධි පූජා විසි එකක් තියන්න කියලා. විසි දෙවෙනි දවසේ පන්සලට දානයක් පිරිනමා පැන් වඩා සුගත්ට පින් දෙන්න කියා. අන්න එදා හැන්දෑවට සුගත් යන්න වයලට් හොයාගෙන"
චාමරීටත් අම්මටාත් බෝධි පූජා විසි එක පැවැත්විය යුතු ආකාරය ගවේෂකවරයා උපදෙස් දුන්නේය. බෝධි පූජාව පවත්වන්නට පෙර බෝ මළුවත්, මල් ආසනත් සුද්ධ පවිත්‍ර කරන ලෙස ද ඒ අතරතුර සුගත් ජීවත් ව සිටිය දී කරන ලද යහපත් වැඩ පින්කම් පිළිබඳ කතාබස් කරන ලෙස ද මොනව හේතුවක් නිසාවත් සේපාලිකා ගැනවත්, සුගත්ගේ සියදිවි නසා ගැනීම ගැනවත් කතා නොකරන ලෙස ද උපදෙස් දුන්නේ ය. ඒ අනුව ඔවුන් බෝධි පූජා විසි එකක් පවත්වා දානය පිරිනමා සුගත්ට පින් අනුමෝදන් කළහ. පසුදින සෙනසුරාදා දිනයකි. ඉරිදා චාමරීත් අම්මාත් ගුප්ත ගවේෂණ මධ්‍යස්ථානයට පැමිණිය හ. එදින ද චාමරී ප්‍රලය වූවා ය.
"මේ කවුද චාමරීගේ ඇගේ ඉන්නේ "
"මම සුගත් "
"ආ... කොහොම ද සුගත් ? "
"මහත්තයා මම දැන් නිදහස්. හිතේ තිබුණු ගැටලූව විසදුණා"
"කොහොමද ඒක සිද්ධ වුණේ ? "
"ඔය අම්මගෙන් ම අහගන්නකෝ මොකද වුණේ කියල"
"මොක ද අම්මේ වුණේ ? " ගවේෂකවරයා චාමරීගේ අම්මා ඇමතීය.
"මහත්තයා අපි බෝධි පූජා විසි එක තිබ්බා. ඒ බෝධි පූජා තියන කොට දුවගෙ අසනීප ගති ටික ටික අඩුවුණා. බෝධි පූජා අවසන් වුණේ බ්‍රහස්පතින්දා, සිකුරාදා පන්සලට දානය ගෙනිහින් පූජා කර පුතාට පින් දුන්නා. සෙනසුරාදා උදේ අර වයලට් කියන ගෑනු කෙනා අපේ ගෙදරට ආවා. බොහොම බයෙන් වගේ ආවේ. (මේ අවස්ථාවේ චාමරීට ආවිෂ්ට වී සිටි භුතාත්මය හඩ නගා සිනාසෙන්නට විය)
වයලට් ගැහි ගැහී ඇවිත්, මෙන්න ඔයගොල්ලන්ගෙ පුතා මා ළග උකස් කර තිබුණ පංචායුධය කියලා පංචායුධය මගේ අගේ තියලා පස්ස නොබලා ඉක්මනින් යන්න ගියා යි චාමරීගේ මව කීවා ය. පංචායුධය ද ගවේෂකවරයාට පෙන්නුවාය.
"එදා, මම වයලට් බය කළා. මගේ පංචායුධය කෝ කියලා ඛෙල්ල මිරිකුවා ග ගෑනි මරහඩ දීලා කෑ ගැහුවා" යි භූතාත්මය සිනාසුණේය.
"පංචායුධය බාර ගත්තාට වයලට්ගෙ සල්ලි ආපහු දුන්නා ද ?"
"අතේ තියපු ගමන් පස්ස නොබලා අඩියට දෙකට යන්න ගියා" යි මව කීවා ය.
"එහෙම හොඳ නෑ. ඔය පංචායුධය පවුම් බාගයක් විතර වෙනවා. දැන් රැපියල් විසිපන්දහසකට වඩා වටිනවා. වයලට්ගෙන් ගත්ත රැපියල් හාර දහස වෙනුවෙන් රැපියල් පන්දහසක් වයලට්ට ගිහින් දෙන්න" යයි උපදෙස් දුන්නේ ය.
"අම්ම මගේ කරට දාපු පංචායුධය ඔන්න. මම දැන් නිදහස්. මම යනවා මහත්තයා යන්න"
"මම ඔහේ පාවි පාවී ඉන්නවා. මම යන්නම්. මහත්තයට පින් සිද්ධ වේවා" යි භූතාත්මය ඉවත්ව ගියේ ය.
මතුගම මහින්ද විෙජ්තිලක මහත්මාගේ ලිපියකින් උපුටා ගන්නා ලදී.
