ප්‍රශ්නය පිරිමියගේද? ඛෙ‍හෙත් තියෙනවා
විවාහක යුවළකගේ එකම සිහිනය සිඟිති දරුවකුගේ සුරතල් බැලීමය. වර්තමානයේදී බොහෝ දෙනාට එම සිහිනය සැබෑ කර ගැනීමට නොහැකිවී ඇත. බොහෝ දෙනෙකු සිතන්නේ ස්ත්‍රියගේ අඩුපාඩුකම් ඒ සඳහා හේතුවන බවය. විවාහක යුවළකට දරුවන් නොමැතිවීමට පුරුෂයාගේ මඳසරුභාවය බොහෝ සෙයින් හේතුවන බව විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණවලින් පැහැදිලි වී ඇත. දරුඵල අහිමි වීමට පුරුෂයින් තුළ ඇති දෝෂ මොනවාද? ඒ සඳහා ඇති පිළියම් මොනවාද? යන කරුණු පිළිබඳව අද අපි විමසා බලමු.
විවාහක යුවළකට දරුඵල අහිමිවීමට පුරුෂයා තුළ ඇති දුර්වලතා කොතරම් දුරට බලපානවාද?
විද්‍යාත්මකව කරන ලද පරීක්ෂණයකින් හෙළිවී තිඛෙනවා, විවාහයෙන් පසුව වසරක් පමණ කාලයක් නිසියාකාරව එක්වීම් පැවැත්වූවත් දරුඵල නැතිවීමට ස්ත්‍රීන්ගේ මෙන් ම පුරුෂයින්ගේ ද දෝෂ හේතුවන බව. දරුඵල නැතිවීමට බලපාන හේතුවලින් 30% ක් ස්ත්‍රිය තුළ ඇති අඩුපාඩු බවත් තවත් 30% ක් පුරුෂයාතුල ඇති අඩුපාඩු බවත් තවත් 30% ක් දෙදෙනාම අතර ඇති අඩුපාඩු බවත් හෙළිවී තිඛෙනවා. ඉතිරි සියයට 10 ට කිසිම හේතුවක් සොයාගන්න බෑ. එනිසා විවාහක යුවළකට දරුවන් නැතිනම් එහි වරද ස්ත්‍රියට පමණක් පැටවීම සාධාරණ නෑ. දරු ඵල අහිමිවීමට බලපාන හේතු අතර ස්ත්‍රියගේ දුර්වලතා මෙන් ම පුරුෂයාගේ දුර්වලතා ද සමානව බලපාන බව දැන් පැහැදිලි වෙනවා.
පුරුෂයින් තුළ මෙවැනි නිසරු භාවයන් ඇතිවීමට බලපාන හේතු මොනවාද?
නිසරු භාවයක් පෙන්වන පුරුෂයින් අතර තිඛෙන ප්‍රධාන ගැටලූව වන්නේ ශුක්‍රාණුවල ඇති දුර්වලතාවය. පුරුෂයාගේ ශුක්‍ර තරලයේ ප්‍රමාණය අඩුවීම, මිය ගිය ශුක්‍ර සංඛ්‍යාව වැඩිවීම, අසාමාන්‍ය ශුක්‍ර සංඛ්‍යාව වැඩිවීම, ශුක්‍ර තරලයේ ඇති ප්‍රක්ටෝස් ප්‍රමාණය අඩුවීම, ප්‍රොස්ටග්ලැන්ඩින් ප්‍රමාණය වැඩිවීම ආදිය ශුක්‍ර තරලයේ ගුණාත්මක භාවය අඩුවීමට හේතු වෙනවා. එසේ ම ශුක්‍ර තරලය අධික උකුගතියක් තිබීම, ශුක්‍ර කැටි ගැසීම එය දියාරු බවට පත්වීමට සෑහෙන කාලයක් ගතවීම වැනි හේතු නිසා ද දරුවකු පිළිසිඳ ගැනීමට අවශ්‍ය ශක්තිය නැති තත්ත්වයට පත්වීමට හේතු වෙනවා.
ශුක්‍ර නිපදවීමේ දෝෂ වලට බලපාන හේතු මොනවාද?
ඒ සඳහා හේතු කීපයක් ම බලපාන බව පැහැදිලියි. උපතින් ම වෘෂණ කෝෂ කුඩාවට පිහිටීම, කෝෂ තුළට වෘෂණ ඇතුළු නොවී උදරය තුළම පිහිටා තිබීම වැනි හේතු ශුක්‍රාණු නිපදවීම අඩාලවීමට බලපානවා. ඇතැම් රැකියාවන් වල නිරතවී සිටින පුරුෂයින් ගේ ද ශුක්‍ර නිපදවීමට බලපෑම් ඇති වෙනවා. ඒ විශේෂයෙන් ම උණුසුම් වාතාවරණයක් යටතේ වැඩ කරන පෝරණු සහ බේකරිවල සේවය කරන පුද්ගලයින්ගේ. ඔවුන් කරන රැකියාව අනුව බොහෝ වේලාවක් අධික උණුසුම් පරිසරයක සිටීම, වෘෂණ කෝෂවල ශුක්‍ර නිපදවීමට බලපෑම් ඇති කරනවා. එමෙන් ම ඉතා තදට යට ඇඳුම් ඇඳ දිනකදී බොහෝ වේලාවක් සිටීම ශුක්‍රාණු නිපදවීමට බාධා ඇති කරන බව හෙළිවී තිඛෙනවා. ඊටත් අමතරව වෘෂණ කෝෂවල දිය පිරීම, වෘෂණ කෝෂ බරවා රෝගයට ගොදුරුවීම, කෝෂවල නහර ගැටගැසීම, හර්නියා වැනි තත්ත්වයන් ද පුරුෂයකුගේ වෘෂණ තුළ ශුක්‍රාණු නිපදවීමට බලපෑම් ඇති කරනවා.
කම්මුල් ගායත් ශුක්‍රාණු නිපදවීම අඩුවීමට බලපානවා ද?
විවිධ ආසාදන තත්ත්වයන් වෘෂණ කෝෂවලට බලපෑම ශුක්‍රාණු නිපදවීම අඩාළ කිරීමට හේතුවක්. බොහෝ දෙනෙක් දන්නා පරිදි කම්මුල් ගායට හේතු වන වෛරසය වෘෂණ කෝෂ වලට බලපෑම් ඇති කළහොත් එමඟින් වෘෂණ තුළ ශුක්‍රාණු නිපදවීම හීන වෙනවා. ඒ වගේ ම පුරස්ථී ග්‍රන්ථීවල ඇතිවන ආසාදන වෘෂණ කෝෂ ආශ්‍රිතව සෑදෙන ක්ෂය රෝගය මෙන් ම ක්ලැමීගියා වැනි විෂබීජ නිසාත්, පුරුෂයින්ගේ වෘෂණ තුළ ශුක්‍රාණු නිපදවීම පහත වැටෙනවා. බොහෝ දෙනෙක් නොදන්නවා වුණාට මන්දපෝෂණය, අධික දුම්පානය, මත්පැන් පානය වැනි නරක පුරුදු මගින් ද වෘෂණවල නිපදවෙන ශුක්‍ර තරලයේ දෝෂ හටගන්නවා. මත්පැන්වල ඇති අහිතකර රසායන වෘෂණ කෝෂවල ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් හෝමෝනය නිපදවීම අඩුවීමට බලපානවා. හෝමෝන ආශ්‍රිත රෝග තත්ව නිසා ද පුරුෂයින්ගේ ශුක්‍ර තරලය දුර්වල වෙනවා. දියවැඩියාව ඉන් ප්‍රධානයි. තයිරොයිඩ්, පිටියුටරි, අධිවෘක්ක වැනි හෝමෝන ශ්‍රාවය වන ග්‍රන්ථීවල ඇතිවන දෝෂ නිසා ශරීරයේ සිදුවන හෝමෝන වෙනස්කම් ශුක්‍ර තරලයේ ගුණාත්මක භාවයට ඍජු ලෙස ම බලපානවා. නිතර එක්ස් කිරණ වැනි විකිරණවලට ගොදුරු වීම, ඊයම් දුම, පිළිකා නාශක ඖෂධ වැනි දේට හසුවීම අධිරුධිර පීඩනය, ඇතැම් මානසික රෝග සහ වලිප්පුව වැනි රෝග වලදී ලබාදෙන ඖෂධ මගින් ද පුරුෂයින්ගේ ශුක්‍ර තරලය දුර්වල වෙනවා. එමෙන් ම ඇතැම් පුරුෂයින්ට ශරීරයේ ප්‍රතිශක්තියේ ඇතිවන ගැටලූවල දී ශුක්‍රාණුවලට එරෙහිව ශරීරය තුළ ප්‍රතිදේහ ඇතිවීම නිසාත්, ශුක්‍රාණු කැටි ගැසීම අක්‍රියවීමට ඉඩ තිඛෙනවා. ඇතැම් පුද්ගලයින් හට පාරම්පරිකව උරුම වන ඇතැම් ජාන නිසා ද ශුක්‍රාණු නිපදවෙන්නේ නෑ. උදාහරණයක් ලෙස ක්ලයින්ෆෙල්ටර් ිෙ :ණකසබැෙැකඑැරි- ැෙ නම් රෝගයේදී පුරුෂයාට එක් ස්ත්‍රී වර්ණ දේහයක් වැඩිපුර පැමිණෙනවා. මෙවැනි අවස්ථාවක පුරුෂයාගේ වෘෂණවලට ශුක්‍රාණු නිපදවීමට නොහැකි වෙනවා.
නිපදවන ශුක්‍රාණු බැහැරකිරීම පිළිබඳවත් දෝෂ තිඛෙනවාද?
ඔව්. දෝෂ කීපයක් ම තිඛෙනවා. පුරුෂයකුගේ වෘෂණ කෝෂවල ඉතා හොඳින් ශුක්‍රාණු පිටතට එන ශුක්‍රාණු ප්‍රණාල පද්ධතියේ අවහිරතාවයක් නිසා ශුක්‍රාණුවලට පිටතට පැමිණීමට අපහසු වෙනවා. එවැනි අවහිරතාවයන්ට හේතු වන්නේ බැක්ටීරියා මගින් නාළ තුළ ආසාදන ඇතිවීමයි. ගොනෝරියා වැනි ලිංගාශ්‍රිත රෝග ක්ෂය රෝගය මෙහිදී මුල් වෙනවා. එසේම වෘෂණ කෝෂය තැළීමකට ලක්වීම හර්නියා, දියරපිරීම වැනි රෝග සුවපත් කිරීමට වෘෂණ කෝෂ ආශ්‍රිතව සිදුකරන ශල්‍යකර්ම වලදීද ඇතැම්විට ශුක්‍රාණු පිටකරන ප්‍රණාල පද්ධතිය අවහිරවීමට ඉඩ තිඛෙනවා. මීට අමතරව ලිංගික ඛෙලහීනතාවය හෝ ශුක්‍ර මෝචනයේ දෝෂ ඇති පුරුෂයින්ට ලිංගික එක්වීමකදී ශුක්‍රාණු නිසි ලෙස ස්ත්‍රියගේ යෝනි මාර්ගයේ තැන්පත් කිරීමට හැකියාව නොලැබී යනවා. ශුක්‍රාණු මෝචනයේ දෝෂ ලෙස සලකන්නේ ක්ෂණික මෝචනය හෝ ශුක්‍ර මෝචනය කිසිසේත් ම සිදු නොවීමයි. එසේ ම ශුක්‍රාණු මෝචනය පිටතට සිදු නොවී පසුපසට සිදුවී මුත්‍රාශය තුළට ශුක්‍රාණු පිටවීම ඇතැම් පිරිමින් තුළ දැකිය හැකි රෝගයක්. පුරුෂ ලිංගයේ කෙළවර විවරය නොපිහිටා ලිංගය මුල විවරය දක්නට ඇති පිරිමින් ද සිටිනවා. මෙය උපන් දෝෂයක්. මෙවැනි පිරිමින්ට ද ලිංගික එක්වීමකදී ශුක්‍රාණු නියමාකාරයෙන් ස්ත්‍රියගේ යෝනි මාර්ගයේ තැන්පත් කළ හැකි වන්නේ නෑ.
පුරුෂයින්ගේ ධාතුවල ගුණාත්මකභාවය අඩුවීම යන්නෙන් අදහස් වන්නේ කුමක්ද?
පුරුෂයකුගේ ධාතුවල අඩංගු වන්නේ ප්‍රජනන ෙසෙල හෙවත් ශුක්‍රාණු මෙන් ම ඒවායේ පෝෂණය සඳහා උපකාරක ග්‍රන්ථීවලින් ශ්‍රාවය කෙරෙන ශ්‍රාවයනුයි. ලිංගික එක්වීමකදී පුරුෂයකුට පිටවන ධාතු ප්‍රමාණය අවම වශයෙන් මිලි ලීටර් 2 ක්වත් විය යුතුයි. එසේම එම ධාතුවල ශුක්‍රානු සාන්ද්‍රණය මිලි ලීටරයකට මිලියන 60 ක්වත් තිබිය යුතුයි. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මඟින් නිකුත් කර ඇති වාර්තාවලට අනුව ඉහත අගය මිලියන 20 ක්වත් ඇති පුරුෂයන් නිසරු පුරුෂයන් ලෙස හඳුන්වන්නේ නෑ. නමුත් ශුක්‍රාණු තරලයේ ශුක්‍රාණු ඝනත්වය මිලියන 10 ට වඩා අඩු නම්, බොහෝ දුරට එම පුරුෂයන් නිසරු භාවයට පත්වූවන් ලෙස හඳුන්වනවා. ඔවුන් දරුවකු ලබා ගැනීමට බලාපොරොත්තු වන්නේ නම් ඔවුන් වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරවලට යොමුවීම අත්‍යවශ්‍ය වෙනවා. පිටවන ශුක්‍රාණු ප්‍රමාණයෙන් 50% ක්වත් ප්‍රාණවත්ව ඉදිරියට පිහිනා යන ඒවා විය යුතුයි. සුළුවෙන් ඉදිරියට පිහිනා යන ශුක්‍රාණු මෙන්ම වටේට කැරකී කැරකී තිඛෙන ශුක්‍රාණු ද කොපමණ තිබුණත් ප්‍රයෝජනයක් ඇත්තේ නෑ. එසේම ශුක්‍රාණුවල පරිණත භාවය ශුක්‍රාණු සංඛ්‍යාවට වඩා ඉතා වැදගත්. ඩිම්බයක වැදී එය විනිවිද යමින් සංසේචනයක් සිදුකළ හැකි වන්නේ ශුක්‍රාණුවල පරිණත අවස්ථාවලින් අවසන් පරිණත භාවයට පත්වූ ශුක්‍රාණුවලට පමණයි. ශුක්‍ර තරලයක එවැනි ශුක්‍රාණු 50% ක්වත් තිබීම අවශ්‍යයි.
වෘෂණ කෝෂවල ප්‍රමාණය සහ ඒවායින් නිපදවන ශුක්‍රාණු සංඛ්‍යාව අතර සම්බන්ධයක් තිඛෙනවා ද?
ඔව් එවැනි සම්බන්ධයක් තිඛෙනවා. සෙන්ටිමීටර් 1 කට වඩා විශ්කම්භයෙන් අඩු වෘෂණ කෝෂ කුඩා වෘෂණ කෝෂ ලෙස හඳුන්වනවා. එවැනි කෝෂවල නිපදවන ශුක්‍රාණු ප්‍රමාණය ඉතා අඩුයි. එවැනි පුරුෂයන් බොහෝ විට නිසරු පුද්ගලයන් වීමට ඉඩ තිඛෙනවා.
පුරුෂයන්ගේ ශුක්‍රාණුවල ශක්තිය වර්ධනය කිරීමට ඖෂධ තිඛෙනවා ද?
ප්‍රජනක ෙසෙල නොනැසී තිඛෙනවානම්, ඇතැම් හෝමෝන ඖෂධ මාර්ගයෙන් ශුක්‍ර තරලයේ ශුක්‍රාණු සංඛ්‍යාව ඉහළ නංවා ගත හැකියි. එසේම වෘෂණ කෝෂ සීත කිරීම, තද යට ඇඳුම් නොඇඳීම, මනා පෝෂණය සහ නිවැරැදි ව්යායාම මඟින් වෘෂණ කෝෂවලට හොඳ රුධිර ගමනාගමනයක් ඇතිකර නිපදවන ශුක්‍රාණු සංඛ්‍යාව වැඩිකළ හැකියි. දුම්පානය කරන පුද්ගලයින් එයින් මිදීම අත්‍යවශ්‍යයි. ඊයම් දුම, රසායනික ද්‍රව්ය, විකිරණ ආශ්‍රිතව රැකියාව කරන අය මෙන්ම අධික උෂ්ණත්වයෙන් යුතු ස්ථානවල රැකියාවල නියුතු උදවිය තාවකාලිකව හෝ විකල්ප ක්‍රමයක් සොයා ගත යුතුයි. ඖෂධීය ප්‍රතිකාරවලින් ශුක්‍රාණුවල ගුණාත්මක බව ඉහළ යාමක් සිදුවන්නේ නැතිනම්, කෘත්‍රිම ක්‍රමවලින් දරුවකු ලබාගැනීමේ හැකියාව තිඛෙනවා. පුරුෂයාගේ ශුක්‍ර තරලය තුළ ඉතාම සුළුවෙන් හෝ ශුක්‍රාණු තිබේනම්, ඒවා අතරින් ඉතාම හොඳින් චලනය වන ශුක්‍රාණු පමණක් තෝරාගෙන ස්ත්‍රියගේ ගර්භාෂය තුළට ශුක්‍රාණු ඇතුළු කළ හැකියි. එසේම ඊට වඩා තාක්ෂණයෙන් උසස් ක්‍රම භාවිත කිරීමෙන් ද ශුක්‍ර තරලයේ සුළු ශුක්‍රාණු සංඛ්‍යාවක් ඇති විවාහක පුරුෂයන්ට ද දරුවන් ලබාගැනීමේ හැකියාව අද තිඛෙනවා.
පුරුෂයන් අතර තිඛෙන ලිංගික දුබලතා, ලිංගික අප්‍රාණික බව දරුවකු ලබා ගැනීමට බලපාන්නේ කෙසේ ද?
ලිංගිකත්වය පිළිබඳව නිවැරැදි අවබෝධයක් නැතිකමෙන් සමාජයේ බොහෝ තරුණයන්, මිථ්‍යා මත විශ්වාස කොට තව තවත් ලිංගික අතින් දුබල තාවයකට පත්වෙන අවස්ථා තිඛෙනවා. ස්වයං වින්දනය සහ හීනෙන් ශුක්‍ර මෝචනය අහිතකර යැයි සිතා සිටින විට ඒ පිළිබඳව වැරැදිකාරයකු සේ මෙන් හැඟීමක් සිතට ඇති වෙනවා. එවිට එය මානසික වශයෙන් බොහෝ බලපෑම් ඇතිකළ හැකි කාරණයක් වෙනවා. මෙවැනි ඇතැම් පුද්ගලයින් විවාහ නොවී සිටීමට පවා පෙලඹෙනවා. ලිංගික උද්යෝගය අඩුවීමට ප්‍රධාන හේතු කීපයක්ම තිඛෙනවා. මානසික කනස්සලූ භාවය, අධිකව වෙහෙසීම, නිදි වැරීම, ගමනේ යෙදීම නිසා ඇතිවන වෙහෙස වැනි හේතු ඒ අතරින් ප්‍රධානයි. ඇතැම් පුරුෂයන්ට ලිංගික ආශාවන් තිබුණත් බිරිය සමඟ එක්වීමට තැත් කරන විට ලිංගික උත්තේජනයක් සිදු නොවීමට පුළුවන්. නමුත් මෙවැනි පුද්ගලයින් වෙනත් ආකාරවලින් ලිංගිකව උත්තේජනය වෙනවා. එලෙස ලිංගික උත්තේජනයන් අඩුවීමට බලපාන හේතු කීපයක්ම තිඛෙනවා. ඒත් පුරුෂයා තුළ ඇති ගැටලූ සහ අඹු සැමි දෙදෙනාම අතර ඇති ගැටලූයි. පුද්ගලයා තුළම ඇති ගැටලූ ලෙස ඔහු කලින් පැවැත්වූ සමලිංගික සම්බන්ධතා, විකෘති ආශාවන්, කුඩා කල ආගම හා බැඳුණු ඉගැන්වීම් සහ විශ්වාස, මාපියන්ගේ නීතිරීති ආදිය නිසා මානසිකව පසුබෑම්වලට ලක්වීම ආදිය දක්වන්න පුළුවනි. ලිංගික උත්තේජනය නිසි අයුරින් සිදු නොවීමට අඹු සැමි දෙදෙනාගේම හේතු ලෙස ඔවුන් දෙදෙනා අතර ඇතිවන ගැටලූ සහ ප්‍රශ්න දෙදෙනාට දෙදෙනා ආකර්ෂණය නොවීම ආදිය දක්වන්න පුළුවනි. අඩු ලිංගික උත්තේජන තත්ත්වයේ අවසන් ප්‍රතිඵලය වන්නේ ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයයි. මෙය සෘජුවම දරු ඵල අහිමි වීමට බලපානවා. මීට වසර 30 කට පමණ පෙර සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්‍රය තුළ විශ්වාස කළේ ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට ප්‍රධානම හේතුව මානසික හේතුවක් බවයි. නමුත් නූතන පරීක්ෂණවල ප්‍රතිඵල වලින් පෙන්වා දෙන්නේ තරුණයින්ගෙන් 10% කටත් බලපා ඇති යම් යම් කායික රෝගාබාධ ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට බලපා ඇති බවයි. ඊට අමතරව මානසික තත්ත්වයන් ද බලපාන බව ද තහවුරු වී තිඛෙනවා. ලිංගික හැසිරීමට ඇති බිය, සාර්ථක ලිංගික හැසිරීමක් කිරීමට නොහැකිවේ යැයි කනස්සලූ වීම, විවාහ දිවියේ ප්‍රශ්න, රැකියා ස්ථානයේ ගැටලූ, ජීවත්වීමට තමන්ටම වෙන්වූ ස්ථානයක් නැති වීම වැනි කරුණු මෙන්ම ඇතැම් මානසික රෝගාබාධයන් ද පුරුෂයින්ගේ ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට හේතු වන බව හෙළි වී තිඛෙනවා. එසේම පුරුෂයින්ගේ ලිංගේන්ද්‍රියට රුධිරය සපයන ධමනිවල ඇතිවන යම් යම් රෝගී තත්ත්වයන් නිසා රුධිරය සැපයීම අඩුවීම නිසාත් ලිංගික අප්‍රාණිකත්වය ඇති වෙනවා. එසේම ශිරාවල රුධිරය කාන්දු වීමක් ඇතිවී පුරුෂ ලිංගේන්ද්‍රියෙන් රුධිරය ඉක්මනින් ඉවත්වීම සහ ලිංගේන්ද්‍රියට සම්බන්ධ ස්නායුවල රෝගාබාධයන් ද පුරුෂ අප්‍රාණිකත්වයට බලපෑම් කරනවා. දියවැඩියාව, ධමනිවල කොලෙස්ටරෝල් ඇතුළු තෙල් තැන්පත් වීම, අධි රුධිර පීඩනය, ප්‍රෝලැක්ටින් හෝමෝනය ශ්‍රාවය කරන කුඩා ගෙඩි පිටියුටරි ග්‍රන්ථීයේ ඇතිවීම, පුරුෂ හෝමෝන අඩු කරන ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට බලපානවා. ඊටත් අමතරව අධි රුධිර පීඩනයට ලබාදෙන ඖෂධ පුරුෂ ලිංගය ආශ්‍රිතව සිදුකරන සැත්කම් සහ පුරුෂ ලිංගයට සිදුවන අනතුරු මෙන්ම සුසුම්නාවට සිදුවන අනතුරු ද පුරුෂයින්ගේ ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට හේතු වෙනවා. මෙලෙස ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයට ගොදුරු වූ පුරුෂයින්ගේ සඵලතාවය අඩුයි.
ක්ෂණික මෝචනය, පමා වී සිදුවන මෝචනය හෝ මෝචනයක් සිදු නොවීම පුරුෂයකුගේ සඵලතාවයට බලපාන්නේ කෙසේ ද?
එවැනි හේතු පුරුෂයකුගේ සඵලතාවයට ඉතා ප්‍රබලව බලපානවා. ක්ෂණික මෝචනය පිළිබඳව සලකන විට එය බොහෝ පුරුෂයන්ට බලපා ඇති තත්ත්වයක්. ක්ෂණික මෝචනය රෝගී තත්ත්වයක් ලෙස හැඳින්විය නොහැකියි. ඇතැම් තරුණයන්ට මෙම තත්ත්වය මුල සිටම ඇති අතර තවත් අයට විවාහ වී කලක් ගතවූවාට පසුව ඇතිවෙති. විවාහ වූ අලූතමත් මෙම තත්ත්වය පෙන්නුම් කරන්නේ ශුක්‍ර මෝචනය සිදුවන ස්නායු සම්බන්ධ ප්‍රතිකචාපය අඩු මට්ටමක පැවතීමයි. මෙම තත්ත්වය කාලයත් සමඟම සුව අතට හැරෙනවා. ක්ෂණික මෝචනයේ උච්චතම අවස්ථාව වන්නේ ලිංගික සබඳතාවය ආරම්භ කිරීමට පෙරම මෝචනය සිදුවීමයි. විවාහ වී කලක් ගතවූ පසුව ඇතිවන ක්ෂණික මෝචන තත්ත්වයට මානසික ගැටලූ ඛෙහෙවින් බලපානවා.
පුරුෂ ලිංගික දුබලතා නිවැරැදිව හඳුනාගන්නේ කෙසේද?
පුරුෂයින්ගේ දුර්වලතා නිවැරැදිව හඳුනාගැනීමට පූර්ණ වෛද්‍ය ඉතිහාසයක් සමාජීය සහ විවාහ ජීවිතය පිළිබඳ විස්තර ඉතිහාසයකුත් ලබාගත යුතුයි. පුරුෂ ලිංගික දුබලතාවලට බොහෝවිට මානසික බලපෑමක් තිඛෙන නිසා ඒ පිළිබඳවත් සොයා බැලිය යුතුයි. ඊට අමතරව බිරියගෙන් සෑම තොරතුරක්ම ලබාගැනීමෙන් පුරුෂ ලිංගික දුබලතා හඳුනාගැනීමේ හැකියාව ලැඛෙනවා. මෙහිදී පුරුෂ දුබලතාවයට හේතුව නිවැරැදිව හඳුනාගැනීමෙන් පමණක් ස්ථීර සුවයක් ලබා ගත හැකි වෙනවා. එසේ නැති නම් ලැඛෙන්නේ තාවකාලික සුවයක් පමණයි. මානසික හේතු නිසා ඇතිවන ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයත්, ශාරීරික හේතු නිසා ඇතිවන අප්‍රාණිකත්වයත් වෙන්කර හඳුනාගැනීමට වෛද්‍ය පරීක්ෂණ දෙකක් උපයෝගී කරගත හැකි වෙනවා.
සඵලතාව අඩු කරන පුරුෂ ලිංගික දුර්වලතාවයන්ට ප්‍රතිකාර තිඛෙනවාද?
ඉහතින් විස්තර කළ සෑම ලිංගික දුර්වලතාවකටම ප්‍රතිකාර වර්තමානයේ තිඛෙනවා. ඇතැම් තත්ත්වයන් සම්පූර්ණයෙන්ම සුව කරගත හැකිවන අතර තවත් සමහර තත්ත්වයන් දරුඵල හිමිකර ගැනීමේ මට්ටමට සුවකර ගැනීමේ හැකියාව තිඛෙනවා. එසේම මෙවැනි තත්ත්වයන්ගෙන් මිදීමට නිවැරදි ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලැබීම ඉතාම ප්‍රයෝජනවත්. විවාහ වීමට බලාපොරොත්තු වන තරුණ යුවළක් නිවැරැදි ලිංගික අධ්‍යාපනයක් ලබාගැනීම ඉතාම අවශ්‍යයි. ඒ සඳහා යා යුත්තේ මිතුරු මිතුරියන් වෙත නොවේ. ඒ සඳහා විශේෂඥ නාරිවේද වෛද්‍යවරයකු වෙත හෝ මෞත්‍රලිංගික ශල්‍ය වෛද්‍යවරයකු වෙත යාම ඉතා සුදුසුයි. ක්ෂණික මෝචනයට ඖෂධ සොයමින් යන්නන් අද ඉතාම බහුලයි. නමුත් ක්ෂණික මෝචනය පමා කරන ඖෂධ ලෙස දැනට සොයාගෙන තිඛෙන්නේ නිර්වින්දනය වන ආලේපන පමණයි. නමුත් ලෝකයම පිළිගත් ශාරීරික ව්යායාම කීපයක් මඟින් මෙම තත්ත්වයන් සුවකර ගැනීමේ හැකියාව තිඛෙනවා. විවාහ වූ අලූත මනස සහ පුරුෂ ලිංගය අතර ක්‍රියාකාරිත්වය හා ලිංගික ආශාවන් අධික වීම නිසා ක්ෂණිකව ධාතු පහවීම සිදුවෙනවා. නමුත් කාලයක් ගතවන විට මෙම ආශාවන් අඩුවන නිසා ධාතු පහවීම පමා වෙනවා. ලිංගික රුචිය නොමැතිකමට මෙන්ම ලිංගික අප්‍රාණිකත්වයටත් අද ඉතාම නවීන ප්‍රතිකාර තිඛෙනවා. ඒ සඳහා හමුවිය යුත්තේ ප්‍රසව හා නාරිවේදය පිළිබඳව විශේෂඥ වෛද්‍යවරයකු හෝ මෞත්‍ර ලිංගික රෝග පිළිබඳ විශේෂඥ වෛද්‍යවරයකුයි. එම වෛද්‍ය උපදෙස් අනුව ක්‍රියාකිරීමෙන් පුරුෂයින්ගේ නිසරුභාවයට හේතුවන රෝග තත්ත්වයන්ගෙන් මිදී සාර්ථකව දරුවකු ලබාගැනීමේ අවස්ථාව උදාකරගත හැකියි.
ප්‍රසව හා නාරිවේද විශේෂඥ වෛද්‍ය ආර්. එන්. ජී. රාජපක්ෂ
ගාමිණී සුසන්ත
