පැතලි තනපුඩු සහ ගිලුණු තනපුඩු ඇති මවුවරුන් දරුවාට කිරි ලබාදිය යුතු අන්දම
මවුවරුන්ගේ පියයුරු එක හා සමාන නැත. ඔවුන්ට විිවිධ හැඩ හුරුකමින් හා විවිධ ප්‍රමාණයන්ගෙන් යුතු පියයුරු ඇත. මේ සෑම පියයුරකින්ම දරුවන්ට කිිරි දීමට පුළුවන. මවුකිරි දීමේදී පියයුරේ ප්‍රමාණය කිරි දීම සඳහා වැදගත් නොවේ. ඊට හේතුව වඩා විශාල පියයුරකින් වැඩි කිරි ප්‍රමාණයක් එන්නේ නැතුවා සේම ඉතා කුඩා පියයුරක අඩු කිරි ප්‍රමාණයක් එන්නේ ද නැත. පියයුරෙහි මවුකිරි නිෂ්පාදනය වීමට මවගේ කිරිදීම පිළිබඳ වූ යහපත් ආකල්ප හැරුණු විට බලපානුයේ දරුවාගේ වයස හා දරුවා කිරි උරාබොන ප්‍රමාණයයි. මොනම අවස්ථාවකදීවත් පියයුරෙහි හැඩය කිරි එරෙන ප්‍රමාණයට හෝ කිරි දීමට බලපාන්නේ නැත. එසේම කිරි දීමට තනපුඩුව වැදගත් නොවුවද ඇතැම් විට තනපුඩුවේ ස්වභාවය මවට දරුවා සම්බන්ධ කර ගැනීමට දුෂ්කරතා ගෙනදෙන අවස්ථා තිබේ.
- පැතලි තනපුඩු හා ගිලුණු තනපුඩු
- දිග හෝ කෙටි තනපුඩු
එවැනි අවස්ථායි.
පැතලි තනපුඩු හා ගිලුණු තනපුඩු
මෙම තනපුඩු සඳහා පෙර ප්‍රසව ප්‍රතිකාරයක් බොහෝවිට උපකාරි නොවේ. ප්‍රසවයෙන් පසු පියයුරේ තත්ත්වය දියුණු විය හැකියි. තනපුඩුව ඇදීම හෝ තනපුඩු ආවරණයක් පැළඳීම එතරම්ම අවශ්‍ය නොවේ. කිසිම ප්‍රතිකාරයක් නොමැතිව බොහෝ තනපුඩුවල තත්ත්වය ප්‍රසූතියට ආසන්න කාලයේදී යහපත් තත්ත්වයට පත්වේ. දරුවා උරනුයේ තනපුඩුව නොව පියයුරයි. තනපුඩුව වටා ඇති කළු රවුම හෙවත් ඇරියොලාවේ වැඩි කොටසක් දරුවා මුව තුළ තිබිය යුතුයි. දරුවා අත යටින් පියයුරට ගෙන ඒම වැනි වෙනත් ක්‍රම හෙවත් ස්ථාපිත ද මේ සඳහා යොදා ගත හැකි වේ. අවශ්‍ය නම් පුහුණු සෞඛ්‍ය නිලධාරිනියකගේ උපදෙස් හා උදව් ද මවට ලබාගත හැකි වේ. කෙසේ වුවත් අලුත උපන් දරුවාට පියයුර හා සම්බන්ධ වීම අපහසුවක් වන්නේ සතියක් හෝ දෙකක් පමණි. දරුවාට පියයුර හුරුවූ පසු පියයුරට සම්බන්ධ කිරීම හා ස්ථාපිත කිරීම පහසු වේ. මව කළ යුත්තේ කලබල නොවී අධෛර්යමත් නොවී ඉවසිලිමත්ව කටයතු කිරීමයි. නිරතුරුවම දරුවාට කිරි දෙන්න. එය තනපුඩු පිටතට ගැනීමට ඇවැසි වන්නකි. බොහෝ දරුවන් තමන්ගේම උනන්දුවෙන් මෙම කාර්තව්‍යය ඉගෙන ගනියි. මෙවන් පියයුරු හිමි මවගේ දරුවා ප්‍රසුත කළ වහාම හැකි ඉක්මනින් පියයුර හා සම්බන්ධ කිරීමෙන් සාර්ථකත්වය කරා පහසුවෙන් ළගා විය හැකියි. එසේම පළමු සතිය හෝ දෙකෙහිදී කිරි උරාබීම සාර්ථක අන්දමින් සිදු නොවන්නේ නම් මවගේ කිරි දොවා කෝප්පයකින් පොවන්න. එසේ කිරීමෙන් පියයුර මොළොක්ව තබාගෙන දරුවා එයට සම්බන්ධ කළ හැකි වේ. දොවා ගත් කිරි පෙවීමට බෝතලයක් භාවිතා නොකළ යුතුයි. එසේ කළහොත් පියයුරෙන් කිරි උරාබීම දුෂ්කර නිසා දරුවා දිගින් දිගටම පියයුර ප්‍රතික්ෂේප කරාවි.
දිග හෝ කෙටි තනපුඩු
තනපුඩුව වැඩි ප්‍රමාණයක් දික් වූ විට දරුවා සම්බන්ධවන්නේ තනපුඩුවට පමණි. ඇරියොලා කොටස දරුවාගේ මුව තුළට නොයෑම හේතුවෙන් දරුවාට අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට කිරි නොලැබී යා හැකිය. තනපුඩුව කෙටි වූ විට දරුවාගේ මුඛය තුළ පියයුර නිසි අයුරින් වැඩි වේලාවක් තබා ගැනීමට මවට අමතර වෙහෙසක් දැරීමට සිදුවිය හැකියි. මේ කරුණු සියල්ල දරුවාගේ පෝෂණයට ඍජුවම බලපාන බැවින් එවැනි මවක් කලින් හඳුනාගෙන මවට මවුකිරි දීම පවත්වාගෙන යෑමට සෞඛ්‍ය නිලධාරිනියන් සහාය විය යුතුයි. එසේම තම දරුවා පෝෂණය කරනුයේ මවුකිරි වලින්ම පමණක් බව දැඩි අධිෂ්ඨානයක් හා ආත්ම විශ්වාසයක් ඇති කරගත යුතුයි.
ආශිර්වාදිනී හෙට්ටිආරච්චි
උපුටා ගැනීම දිනමිණ පුවත් පත
