කලින් පෙම්වතා රියැදුරා වී නිවෙසට එයි
එදින අප වෙත පැමිණ සිටියේ නුවර ප්‍රදේශයේ පදිංචි ධනවත් ව්‍යාපාරික මහලු යුවළක් හා ඔවුන්ගේ වැඩිමහල් දියණියයි. දියණිය හා සම්බන්ධ ප්‍රශ්නයකට සහනයක් ලබා ගැනීම පිණිස ඔවුහු එසේ පැමිණ සිටියහ. රුවන්ති නම් වූ එම දියණිය 33 වියේ පසු වූ කාන්තාවකි. ඇය උඩරට ක්‍රමයට විනීතව හැඳ පැළඳගෙන සිටියාය. ඇයට බාල සොහොයුරියක් ද සිටින අතර ඇය මවුපියන් සමඟ නුවර ප්‍රදේශයේ ම පදිංචිව සිටී. නුවර උසස් බාලිකා විදුහලක ඉගෙනුම ලද රුවන්ති හා ඇගේ නැඟණිය ඉතා රූමත් වූ අතර පාසලේ ඉගෙනීම් කටයුතු මෙන්ම බාහිර කටයුතුවලට ද දක්ෂ සිසුවියෝ වූහ. උසස් පෙළ විභාගයට පෙනී සිටීමෙන් අනතුරුව හදිසියේම දෙමාපියන් විසින් ඇයව ධනවත් ව්‍යාපාරික පවුලක තරුණයකුට විවාහ කර දී තිබිණි. විවාහයෙන් පසු රුවන්ති ජීවත් වූයේ තම සැමියා සමඟ කුරුණෑගල ප්‍රදේශයේය. විවාහයෙන් පසු මුල් කාලයේදී ඇය තරමක් අසතුටින් කල් ගෙවුවේ තරුණ වයසේම ඇගේ නිදහසට බාධා වූවායැයි සිතමිනි. එහෙත් පසුකාලීනව ඇය හොඳ පවුල් ජීවිතයක් ගත කොට මේ වන විට දරු දෙදෙනකුගේ මවක බවට පත්ව සිටී.ඇය විවාහ වී මේ වන විට වසර 17 ක් පමණ ගත වී ඇත. කුඩා කල මෙසේ විවාහ වීමෙන් පසු ඇයට අවශ්‍ය සියලු පහසුකම් මනාව ලැබිණි.
රුවන්ති හා සැමියා ව්‍යාපාරිකයන් වූ අතර නිතර නිතර එම කටයුතු සඳහා විදේශ ගත වීමට සිදු විය. මුල් කාලයේදී රුවන්තී ද සැමියා සමඟ රටින් පිටව ගියද දරුවකු ලැබීමත් සමඟ සැමියා පමණක් රටින් බැහැරව ගොස් ඇත. එම කාලවලදී ඇය තම සේවකයන් හා රියැදුරු සමඟ දරුවන්ගේ කටයුතු ඉටුකොට ඇත. ඇගේ ජීවිතයට අඳුරු සෙවණැලි වැටෙන්නට වූයේ මීට වසරකට 2 කට පෙරයි. පවුලට ඉතා සමීපව සේවය කළ රියැදුරු තම සැමියාගේ ව්‍යාපාරික ස්ථානයකට ගොස් රිය පදවාගෙන ඒමේදී හදිසි අනතුරකට ලක් වී මිය යෑම ඊට හේතුවයි. එම මරණය මෙම ව්‍යාපාරික පවුලේ සියලු දෙනාවම බලවත් කම්පනයකට පත් කිරීමට හේතු විය. රියැදුරුගේ අවමඟුල් කටයුතු ඉටුකරනු ලැබුවේ මෙම පවුලේ උදවිය විසිනි.
මෙම මරණය සිදු වී මාස 2 - 3 ක් ගත වීමෙන් පසු රුවන්තිගේ හැසිරීම් රටාව වෙනස් වන්නට විය. ඇයට නිතර කේන්ති යන්නට විය. සැමියා සමඟ නිතර දබර කර ගන්නට විය. දරුවන් පිළිබඳ තිබූ සැලකිල්ල ද ක්‍රමයෙන් අඩු වී ගොස් තිබිණි. මහත් කලකිරීමෙන් කාලය ගත කළ රුවන්ති මහ හඬින් හඬමින් ළතවෙමින් රාත්‍රිය පුරා නිදි වරමින් සිටින්නට වූවාය.
සඳුන් නම් වූ එම රියැදුරු එදින රාත්‍රී රාජකාරි කටයුතු වලට යැවුවේ මන්දැයි විමසමින් සැමියා හට බැණ වදින්නට විය. මේ තත්වය තවදුරටත් බරපතළ වූයේ සමහර අවස්ථාවල රුවන්ති මිය ගිය සඳුන් මෙන් කතා කිරීමට පටන් ගැනීමයි. තම සැමියාට මෙන්ම දෙමාපියන්ට ද බැණ වැදීමට පටන් ගැනීමයි. රුවන්තිගේ පවුලේ අඬ දබර එන්න එන්නම වැඩි වන්නට විය. බොහෝ අය පැවසුවේ මිය ගිය සඳුන් රුවන්තිගේ සිරුරට ඇතුළු වී ඇති බවයි. මේ කාලය තුළ සිදු කළ යන්ත්‍ර - මන්ත්‍රද ගුරුකම්වල කෙළවරක් නොවීය. දේවාල කෝවිල් වල කාලය ගත විය. ඒවායින් තාවකාලික සුවයක් පෙන්නුම් කළද රුවන්ති නැවතත් අසනීප විය. රුවන්ති දෙස බැලූ බැල්මට කිසිඳු අමනුස්ස බලවේගයක් ඇති බවක් පෙන්නුම් නොකළ අතර මහත් කලකිරීමකින් හා දුකකින් ඉන්නා බවක් පෙනෙන්නට තිබිණි. අන් අය තමා හට මහත් වරදක් කළාක් මෙන් දුක සේ ඇය කාලය ගත කරයි. තවත් බොහෝ දේ ඇය සමඟ සාකච්ඡා කළද ඇයගේ මේ තත්වයට හේතුව සොයා ගැනීමට අපහසු බැවින් මෝහන නිද්‍රාවකට පත් කොට තොරතුරු ගවේෂණය කිරීමට තීරණය කළෙමු.
ඉතා සතුටින් සිටි ඇගේ පාසල් කාලය වෙත රැගෙන යද්දී ඉතා අපූරු කතාවක් ඇය පැවසුවාය. “මම සා.පෙ. විභාගය ලියනකොට මා ඉගෙන ගත් පාසල අසල පාසල් සිසුවෙකු සමඟ ආදරයෙන් බැඳී සිටියා. එයා මට ගොඩක් ආදරය කළා. මමත් ඒ වගේම එයාට ආදරය කළා. නමුත් එයා අපේ කුලයට වඩා පහත්. කිසි දිනෙක දෙමාපියන් අපේ සම්බන්ධයට කැමති නොවන බව අපි දැනගෙන සිටියා. ඒක නිසා අපි තීරණය කළා අ.පො.ස.උ.පෙ. විභාගය ඉවර වෙලා ඉක්මනට රැකියාවක් සොයාගෙන හොර රහසෙම විවාහ වෙන්න. නමුත් අපිට එහෙම කරන්න කාලය ලැබුණෙ නෑ, අපේ ගෙදර අයට මේ සම්බන්ධය ගැන කවුරු හරි කියලා තිබුණා.
දෙමාපියන් කවදාවත් චන්දන අයියාව දැකලා තිබුණෙත් නෑ, නමුත් ඔහු අඩු කුලේ කියලා දෙමාපියන් දැන ගත්තහම මට ගෙදරින් එළියට වත් බහින්න ලැබුණෙ නැහැ. මගේ දෙමාපියො උඩරට රදල කුල ගැන කියමින් සිටියා. ඉක්මනටම මට වඩා ගොඩක් වයසින් වැඩි ධනවත් මහතෙකුට මාව විවාහ කරලා දුන්නා. මගේ ජීවිතේ සතුට එයාලා උදුර ගත්තා. මම විවාහ වුණු මුල් කා‍ලයේ හිටියෙ හරිම වේදනාවෙන්. ජීවිතය නැති කර ගන්න තරම් හිතුණා. ඒත් මම ඉවසගෙන හිටියා. චන්දන මට කොයි තරම් ආදරය කළාද කියනව නම් එයා කවදාවත් කසාද බැන්දෙ නෑ, කවුරුත් දැන නොසිටියාට පසු කාලයේදි අපේ ගෙදර වැඩ කරපු රියැදුරා තමයි ඒ. ඒ සඳුන්.”
මේ හෙළිදරව්වත් සමඟ රුවන්තිගේ දෙමාපියෝ ගල් ගැසුණහ.
“හැබැයි අපි කිසිම දවසක කාටවත් සැක හිතෙන විදිහට හිතේ කහටක් ඇති වෙන විදිහට ජීවත් වුණේ නෑ. චන්දන මට කිසිම දවසක දරුවන් හා සැමියා අත් හැර එයා සමඟ එන්න කියලා කියලත් නෑ, එයා කිවුවෙ මට සතුටින් හොඳින් ඉන්න කියලයි. එහෙම ඉන්නකොට තමයි දවසක් මහත්තයාගෙ වැඩකට ගිහිල්ලා එනකොට අනතුරකින් චන්දන නැති වුණේ. එදා ඉඳලා මට මහත්තයා එක්ක හරිම තරහයි. මගෙ දෙමවුපියො එක්කත් තරහයි. මට අවංකවම ආදරය කරපු එකම කෙනත් මගෙන් වෙන් වුණා.”
රුවන්ති මෝහන නිද්‍රාව තුළදී මේ සියල්ල ආවේගයෙන් මෙන් එක දිගටම පැවසුවාය. ඒ අවස්ථාවේදී ඇගේ දෙමාපියන් මෙම පාසල් කාලයේදී වූ සිදුවීම සනාථ කළ අතර මෙම සිදුවීම රහසක් ලෙස තබා ගැනීම වැදගත් බවද පැවසූහ. චන්දනගේ මරණයෙන් පසු රුවන්ති ඉතා කනස්සල්ලෙන් ඔහු ගැන සිතමින් කාලය ගත කොට ඇත. මෙවැනි සිතිවිලි පිළිබඳව සිතමින් සිටින විට අපගේ සිත් යම් අවස්ථාවන් වලදී ව්යාකකූල වේ. එවැනි අවස්ථාවන් වලදී චන්දන ඇගේ ශරීරය තුළට ඇතුළු වී ඇති බවට ඇයට සිතී ඇත. සියලු කරුණු හෙළිදරව් කිරීමෙන් පසු දැනට වෙනත් සැමියෙකුගේ බිරියක බවත්, දරු දෙදෙනෙකුගේ මවක බවත් යථාර්ථවාදීව කරුණු පැහැදිලි කර දෙන ලදි. මිය යෑ‍මේ ස්වභාවය පිළිබඳව ඇයට අවබෝධ කොට දී තව තවත් ඇයව සන්සුන් කිරීමට අවශ්‍ය කටයුතු නිද්‍රාව තුළදීම ලබා දෙන ලදි. රුවන්ති මෙය රහසක් සේ රකිමින් සැමියා හා දරු දෙදෙනා සමඟ ඉතා සතුටින් ජීවිත ගත කරයි.
මනෝ විද්‍යා උපදේශක
මේජර් සුසන්ත ද සිල්වා (විශ්‍රාමික)
උපුටා ගැනීම සිළුමිණ පුවත්පත
