ජාතකයක් නැති සමහර ගෑනු අසූචි ගොඩවල් වගෙයි
කවුද මන්දා කෙනෙක් කියලා තිබුණා ගැහැනිය (එකතු කිරීම) ගැහැනිය = ලෝක විනාශය කියලා. මෙච්චර දවසක් මම හිතුවෙ ඒක විහිළුවට හදපු එකක් කියලා. දැන් බලද්දි ඒක සම්පූර්ණ ඇත්ත. (හැබැයි සීයට අනූ නවයක් ගැහැනු සඳහා පමණයි) සමහර ගෑනු ළමයින්ව මොන්ටිසෝරි දාලා ඒක ඇරෙනකන් කරන්නෙ කල්ලි ගැහිල කච පච කච පච ගගා අනුන්ගෙ කෝප්ප හෝදන එක. තවත් සමහරු කරන්නෙ සෙට් වෙලා පොළට හරි ෂොපිං හරි යන ගමන් එළවළු තෝරන අතරෙත් ඇඳුම් තෝරන අතරෙත් අනුන්ගෙ කෝප්ප හෝදන එක. තවත් ගෑනු සැලොන්වලට ගියාම කළු කොණ්ඩෙ මලකඩ පාට කරගන්නකනුත් රැලි කොණ්ඩෙ දිග ඇරගන්නකනුත් මූණෙ ගෙඩි වහගන්නකනුත් ගෙදර ඉන්න අයගෙයි එහා ගෙදර ඉන්න අයගෙයි එහා ගමේ ඉන්න අයගෙයි ලංකාවෙ එහාකෙළවරේ ඉන්න අයගෙයි වෙන රටවල ඉන්න අයගෙයි හැමෝගෙම කෝප්ප හෝදනව. අසූචි ගොඩයි.
ඒ හෝදන හේදිල්ල වගේ ගෙදර තියෙන කෝප්ප ටිකවත් හෝදන්නෙ නැතිව ඇති මම හිතන්නෙ. එහෙම වුණා නම් අඩු ගානෙ තමන් බොන කෝප්පෙ කුණු ටික හරි හේදෙනවා. දත්මිටි කාගෙන අනුන්ගෙ කෝප්ප මදින මැදිල්ලට සමහරවිට ඒවයෙ පාටත් යනවා. කෝප්ප සේදීම සීයට අනූනවයක් ගෑනු සහ සීයට එකක් දෙකක් පිරිමි පුරුද්දක් විදියට කරන දෙයක්. ඒ අතින් බලද්දි පිරිමි හොඳයි. ඒ ගෑනු කාගෙන් හරි අහගන්න කේලමක් හොඳට හෝදලා පොලිෂ් කරලා ඒකට ලුණු, ඇඹුල්, තුනපහ, අජිනමොටෝ, සෝස් අඩුවැඩිය හොඳට දාලා තවත් කෙනකුගේ කනට බෙදනවා. ඒ කෙනා කෑවත් නැතත් තව තව බෙදනවා. "බලන්නකො අනේ අරයා මෙහෙමලු, මෙයා මෙහෙමලු, මෙයා අරයත් එක්ක මෙහෙමලු, අරයා අනිත් එක්කෙනා එක්ක අර විදියලු, මෙයත් එක්ක මේ විදියලු, මාරයි නේද අනේ" කිය කිය විනාඩි දහයෙන් දහයට කට උල් කර කර ඇස් ලොකු කර කර කට දෙපැත්තෙන් සෙවල පෙර පෙර කියනවා. බලන් ඉන්න අයට පේනවා කට වටේට නිල මැස්සොත් කැරකෙන හැටි.
ගොඩක් වෙලාවට මේ වගේ ගති තියෙන්නෙ ගම්වලින් නගරයට ඇවිල්ලා "දැන් මම පොෂ්" කියලා හිතාගෙන ඉන්න ගෑනුන්ට. රැලි කොණ්ඩෙ දිග ඇරපු ටින්ට් කරනවා කියලා මලකඩ පාටක් දාගත්තු
ත්‍රීක්වාට කියලා දණිහ ළඟට ජින්ස් එක කපා ගත්තු මේකප්වලින් භූත පෙනුම වහගත්තු විගඩං ගෑනුන්ව නම් විශ්වාස කරන්න හොඳ නෑ. ඒ විදියට පොෂ් වුණු කොස් ගෑනුන්ගෙන් ඉස්සර තිබුණු ගමේ ගොඩේ ගති එහෙන් මෙහෙන් එළියට එනවා. එතකොට හොරෙන් වටපිට බලලා ටක් ගාලා ඒක වහගන්නවා.
අපේ යාළුවෙක්ගෙ සහෝදරයෙක් හිටියා කැම්පස් එකේ. හිටියා කිව්වට තාමත් ඉන්නවා. හැබැයි කොහෙ ඉන්නවද කියල නම් දන්නෙ නෑ. මිනිහා යාළුවෙලා හිටියෙ මාර ජරා කටක් තියෙන කෙල්ලක් එක්කලු. ඒ කෙල්ලගෙ වැඩේ හැම තිස්සෙම කාගෙ හරි ඕපදූපයක් හොයාගෙන ඇවිල්ල අපේ යාළුවගෙ අයියට කියන එකලු. ඒ විතරක් නෙවෙයි අයියගෙ යාළුවො ගැනත් කේලම් හද හද කියනවලු. කෝල් කර කර විනාඩි දහයෙන් දහයට කේලමක්ලු. අන්තිමට අර අයියට ගෑනිව එපා වෙලා. වාසනාවට එයාට බඳින්න කලින්ම බේරෙන්න පුළුවන් වුණා. හැබැයි පස්සෙ ඒකට කර ගැහුවෙ වෙන කෙනෙක්. පව්.
සමහර ගෑනු හිතාගෙන ඉන්නෙ බැඳලා හස්බන්ඩ්ගෙ ගෙදරට ආවම ඒ ගෙදර අම්මා තාත්තා වගේම සහෝදර සහෝදරියොත් තමන් කියන විදියට ඉන්න ඕනෙ කියලා. හිතාගෙන ඉන්නෙ අල්ලෙ නටවන්න. ඒ විතරක් නෙවෙයි. ඊට පස්සෙ හස්බන්ඩ්වත් කොහොමහරි ගෑනිගෙ පැත්තට නම්මගෙන හස්බන්ඩ්ගෙ අම්මා තාත්තා, සහෝදර සහෝදරියො කොටවනවා. බොරු කේලම් කිය කිය අවුස්සනවා. ඊට පස්සෙ ගෑනිගෙන් කනක් ඇහිලා ඉන්න බැරි තැන මිනිහ කරන්නෙත් අම්මා තාත්තා සහෝදර සහෝදර සහෝදරියන්ට බනින්න කෑගහන්න පටන් ගන්න එක. ඒ වගේ ගෑනු සමස්ත ගෑනු සංහතියටම පිළිලයක් නින්දාවක්. ඒ බව ඒ ගෑනුන්ට තේරෙන්නෙ නෑ. ඒත් බලන් ඉන්න අයට ඒක පේනවා.
මේ කියන්න යන්නෙ තවත් ඒ වගේ කෙනෙක් ගැන. අපි දන්න එක කපල් එකක් ඉන්නවා. ඒ දෙන්න ඉන්නෙ පුදුම ආදරෙන්. ඒ කිට්ටුව එක ගෑනියෙක් ඉන්නවා. අර කපල් එක ආදරෙන් ඉන්න විදිය අර ගෑනිට පේන්න බෑ. දකින දකින කෙනාට හැම තිස්සෙම අර කපල් එකේ වැරැදි කිය කිය යන එකමයි කරන්නෙ. ඒ විතරක් නම් මොකද? ඒ දෙන්නා ආදරෙන් හිනාවෙලා ඉන්නවා දැකලා ඉරිසියාවෙ පැළෙන ඒ ගෑනි වටේ පිටේ ඉන්න අයට කියනවලු "මුලදි ඔහොම හිටියට බලා ගන්න බැරියැ පහු වෙනකොට ඔය තියෙන ආදරේ නැතිවෙලා යනහැටි. එතකොට ගහ මරාගන්න පටන් ගනී. ඔය ආදරේ ටික කාලයයි" කියලා. ඒ කපල් එක ආදරෙන් ඉන්න එක ගෑනිගෙ ඇස්වල කටු අනිනවා වගේලු. ඔය ගෑනිගෙ හැටි දන්න මුළු ගමම "හුඹස් කටා" කියලා අහක බලා ගන්නවලු. ඉතිං අර කපල් එක දන්නවලු එයාලව දැකලා මේ ගෑනි ඉරිසියාවෙ පැළෙනවා කියලා. ඒ නිසා අර කපල් එක "හුඹස් කටාට පෙන්නමු අපි ආදරේ තරම. පල ඇති රුකටනෙ ගල් ගහන්නෙ" කියලා තවත් ආදරෙන් ඉන්නවලු.
ඉතිං ඔය ගෑනි කපටි කමට ඕනෙ කෙනෙක් එක්ක හරිම හොඳට කතා කරනවලු. "අනේ මෙයා ඔයාව දැක්ක කල්. කොහොමද ඉතිං ඔයාට. හොඳින් ඉන්නවා නේද මෙයා" කියලා මූණට අහලා යනකන් ඉඳලා "නොදකිං විතරක්" කියලා දත්මිටි කන්න ගන්නවලු. ඔන්න ගෑනිගෙ හැටි. මම නම් කියන්නෙ ඔය වගෙ ගෑනුන්ට දෙන්න ඕනෙ අරාබියෙ දඬුවම්. මැරුනට පස්සෙ කොහොමත් ෂුවර් එකටම නිරයෙ යනවා තමයි. ඒත් මැරෙනකන් ඉන්නෙ නැතිව මේ ආත්මෙදිම ඕවට රිටන් දෙන්න ඕනෙ. දිට්ඨධම්මවේදනීය කර්ම කියලා එකක් තියෙන එක කොච්චර දෙයක්ද.
දවසක් අපි සෙට් එක මේ ගෑනිගෙ කෙරුවාව ගැන කතා වෙවී හිටියා. එතකොට ක්‍රිස්තියානි ආගමේ අපේ යාළුවෙක් කියනවා එයාලගෙ ආගමට අනුව සතුටින් ඉන්න මිනිසුන්ට හොඳින් ඉන්න දෙන්නෙ නැත්තෙ යක්ෂයලු.
යක්ෂයා කොහොමහරි බලන්නෙ හොඳින් ඉන්න අයට නරකක් කරන්නලු. ඒ කතාව ඇහුවම තව කෙනෙක් කියනවා බලාගෙන යද්දි මේ ගෑනි ඒ යක්ෂයාටත් අන්තයිනෙ කියලා. මේ ගෑනි එහෙ ගියොත් යක්ෂයටත් ඉන්න බැරිවෙයි කියලා අපි කට්ටිය බඩ අල්ලන් හිනා වුණා. මේ වගේ ගෑනු මේ සමාජයේ ඕනෙතරම් ඉන්නවා. ඒත් බොරුවට ආටෝපෙට හිනා වෙලා ඉන්න නිසා කාටවත් ඒ වගේ අයව හඳුනගන්න බෑ. ටිකක් ආශ්‍රය කරද්දි තමයි තේරෙන්නෙ තරම. කේලම් කියලා අනිත් අයව තරහා කරන එක ආත්ම ගණනාවක් පල දෙන පාපකර්මයක් කියලා මම පොත්වල කියවල තියෙනවා. ඒක එහෙමම වෙන්න ඕනෙ කියන එක තමයි මගේ ප්‍රාර්ථනය.
කෙල්ලෙක් විදියට ඉපදිලා ගැහැනු සංහතියටම නින්දා වෙන දේවල් කරන්න ගෑනු හොඳයි හරක් බඳින කණුවලට. පිරිමින්ට ගෑනුන්ව එපා වෙන්නෙත් වාචාල කටවල් නිසා. මේ වගේ ගෑනු ගැන මරු අදහසක් මම ෆේස්බුක් එක් තියෙනවා දැක්කා. අනිත් අයට නින්දා අපහාස කරන්නෙත් ඊර්ෂ්‍යා කරන්නෙත් නියම ජාතකයක් නැති අයලු. වරද තියෙන්නෙ පරම්පරාවෙලු. ඒ වගේ අයට දෙන්න තියන හොඳම දඬුවම තමයිලු ඇති තරම් බුරාගන්න කියලා ඇහුනෙ නෑ වගේ ඉන්න එක.
ඒ නිසා අපි ඇහුන්නෑ වගේ ඉමු. ජාතකයක් නැතිව බුරන උන් ඕනෙ තරම් බුරා ගත්තාවෙ. සැහැල්ලුවෙන් සිටීමේ සතුට සැහැල්ලුවෙන්ම භුක්ති විඳිමු.
දුලංජලී මුතුවාඩිගේ
උපුටා ගැනීම මව්බිම
