එහෙම චරිත නිරූපණය කරලා හෑල්ලු වෙනවාට වඩා මේ රැකගත්තු නම මේ විදියටම රැකගෙන හෙමීට යන එක හොඳයි කියලා හිතුවා..

සතුටින් ඉන්නවා පවුලේ අයත් සමග.

 

අනේ නැහැ… අවුරුද්දකින් විතර මම නිර්මාණවලට සම්බන්ධ වුණේ නැහැ මේ කොරෝනා ප්‍රශ්න නිසා. නිතර දෙවේලේ අහන්න ලැබෙනවා අපේ සහෝදර ශිල්පීන්ටත් මේ කොරෝනා රෝගය වැලඳිලා කියලා. ඉතින් එහෙම අවදානම් තත්ත්වයක් තියෙද්දී මම කොහොමද එළියට බැහැලා යන්නේ. අවසානයේ අපේ ගෙදර අයත් අසරණ වෙනවා. ඉතින් මම හිතුවා හිටියා වගේම තව ටික කාලයක් මෙහෙම ඉඳලා නිර්මාණ සඳහා සම්බන්ධ වෙන්න. ආරාධනා නම් අඩුවක් නැහැ. මම ඒ සියල්ලම ප්‍රතික්‍ෂේප කළා. මොනවා කරන්නද ඉතින්…

 

මේ ප්‍රශ්න එක්ක අවදානමක් අතට ගන්න බැහැ. හැබැයි මම දුරබැහැර කරන නිර්මාණ සඳහා සම්බන්ධ වීමට අදහසක් නැහැ. කොළඹ අවට නිර්මාණ සඳහා විතරයි මම සම්බන්ධ වෙන්නේ. මොකද ඒ කාලේ වගේ මට පිටගිහින් ඉඳලා වැඩ කරන්න බැහැ පවුල් ජීවිතයත් ගතකරන නිසා.

 

ගොඩාක් සතුටුයි. මගේ සතුට තියෙන්නේ මගේ පවුල් පසුබිම තුළයි. මට පුතාලා තුන්දෙනෙක් ඉන්නේ. ලොකු පුතා විදේශීය රටක අධ්‍යාපනය ලබනවා. ඉතින් අනෙක් පුතාලාගේ අධ්‍යාපන කටයුතු ගැන නිතරම සොයා බලමින් ජීවත් වෙනවා.

 

පුතාලා පොඩි කාලේ වෙළෙඳ දැන්වීම් සඳහා සම්බන්ධ වුණා. හැබැයි මම බලකරන්නේ නැහැ එයාලාට. දැන් තේරෙන වයස නිසා එයාලාගේ දක්‍ෂතාවයෙන් ඉදිරියට යන්න පාර හදලා දෙනවා. පුතාලා ගොඩාක් කැමැති ක්‍රීඩාවට තමයි. ඒ අතරතුර රඟපෑමට සම්බන්ධ වෙන්න ඕනෑ කියලා කිව්වොත් උදවු කරනවා.

 

එහෙම නැහැ. මට පෙම්වතියගේ චරිත තවම රඟපාන්න පුළුවන්. හැබැයි ඉතින් මගේ පෞද්ගලික ජීවිතයට හානියක් නොවන විදියට කටයුතු කරනවා.

 

චිත්‍රපට ගණනාවකින් මට ආරාධනා ලැබුණා. ඒ අතර චිත්‍රපට පහළොවක් විතර මම ප්‍රතික්‍ෂේප කළා. මට ගැළපෙන්නේ නැති චරිත නිසා. මොකද එහෙම චරිත නිරූපණය කරලා හෑල්ලු වෙනවාට වඩා මේ රැකගත්තු නම මේ විදියටම රැකගෙන හෙමීට යන එක.

 

මගේ පවුලේ අයට මාව සියයට සියයක්ම විශ්වාසයි. නමුත් එළියෙන් බලන අය දකින්නේ වෙන විදියකට. මම ඒ දේවල්වලට කැමැති නැහැ. මට ඕනෑ මැරෙනකම් පවුලේ අයත් එක්ක සතුටින්, ලස්සනට ජීවත් වෙන්න. මම ඒකයි බැඳපු කාලයේ කලාවෙන් ඈත්වෙලා පවුල් ජීවිතය ගැන විතරක් හිතුවේ.

 

ඔව්… ඉතින් මොනවා කරන්නද. මටවත් හිතාගන්න බැහැ. මෙහෙම වුණේ ඇයි කියලා. කෙටියෙන්ම කිව්වොත් කලා ශිල්පීන් කුලීකාරයෝ බවට පත්වෙලා. මොන තරම් උතුම් වෘත්තියක්ද මේ කලාව. ඒ විදියට රැකගන්න බැරිවුණු එක ගැන ආපස්සට හැරිලා බලද්දී හිතට දුකයි.

 

පිටගම්කාරයෝ, දුර්ගාන්තය, දුමාරය, ගැහැනු ළමයි වැනි සුවිශේෂී නිර්මාණවල මම රඟපෑවා. අදටත් ඒ චරිත ගැන වැඩිහිටි පිරිස මම සමග කතාබහ කරනවා. මෑත කාලයේ නවක ශිල්පීන් ගොඩාක් දක්‍ෂයි. නමුත් කලාව තුළ ජීවත් වෙන විදිය වෙනස්කර ගත්තොත් හොඳ ගමනක් යන්න පුළුවන් අපි වගේ.

 

වසන්ත විතාරණගේ
උපුටා ගැනීම හිරු ගොසිප්