දරුවන්ට දඬුවම් කරන්න කලින් මේ ගැනත් හිතන්න

මිනිසුන්ගේ වැරැදි චර්යාවන් නවතාලීම සදහා යොදා ගන්නා එක් උපක්‍රමයක් ලෙස දඬුවම් කිරීම දැක්විය හැකිය. එබැවින් ඔබ ඔබේ දරුවන් කරනා වැරැදිවලට ඕනෑතරම් තරවටු කර ඇත. දඬුවම් දී ඇති නමුත් දඬුවම් දීම අවශ්‍යද? ඔවුන්ව වරදින් මුදාලීමට දඬුවම් දීමට අවශ්‍යයි කියා ඔබ සිතනවා නම් දරුවනට හානියක් නොවන සේ එය කරන්නේ කෙසේද? යන්න පිළිබඳව අපි මේ ලිපියෙන් විමසා බලමු.

දරුවනට දඬුවමක් දීම මඟින් අපේක්ෂා කරන්නේ වැරැදිවලින් දරුවන් මුදවාගෙන නිවැරැදි චර්යාවකට යොමු කිරීමයි. පාසල් පද්ධති තුළ වුව නීති රීති පනවා ඇත්තේද, වැරැදි කරන්නවුන් නිවැරැදි චර්යාවලට යොමු කිරීම උදෙසායි. එහෙත් මෙය කොතරම්දුරට අපේක්ෂිත අරමුණ ඉටු කරයිද යන්න කල්පනා කළ යුතුය.

දරුවකුට දඬුවම් දීමේදී වරදට අදාළ පසුබිම පිළිබඳව හොඳින් විමසා බැලිය යුතුය. සැබෑවටම සිදු වූයේ කුමන වරදක්ද? ඊට දරුවා කෙසේ සම්බන්ධ වී ඇත්ද? ඔහුගේ හෝ ඇයගේ කායික මානසික ස්වභාවය කෙබඳුද? හැදී වැඩෙන බාහිර පරිසරය කෙබඳුද යන කරුණු කාරණා ඉතා සුපරීක්ෂාකාරීව විමසා බැලිය යුතුය.

ගුරුවරු හෝ මවුපියන් දඬුවම් දීමට පෙර දරුවාගේ වයස පිළිබඳව සැලකිල්මත් විය යුතුය. නැවත වරදක් කිරීමට ලැජ්ජාවක් හෝ බියක් හටගැනීමට දඬුවම හේතු විය හැකි නිසා දඬුවම නුසුදුසු දෙයක් යැයි කිව නොහැකිය. එය අතීතයේ සිට සිදුවූවකි.

දරුවකුට වරදකට දඬුවම් ලබා දීමට පෙර දඬුවම දරුවාට උචිතද? ඊට දරුවා දක්වන ප්‍රතිචාරය කෙබඳුදැයි සිතිය යුතුය. දරුවන්ගේ වැරැදි හැසිරීමක් වළක්වා ගැනීමට ලබා දෙන යහපත් උත්තේජනයක් ලෙස එය සකස් වනවා නම් වඩාත් හොඳය.

නිතර දඬුවම් පමුණුවන විට ගුරුවරයා හෝ මව පියා කෙරෙහි බියක් ද්වේෂයක් හෝ පිළිකුලක් දරුවා තුළ වර්ධනය විය හැකිය. එනිසා බිය ඇති වුවහොත් එබඳු සිතක කිසිදු ඉගෙනුමක් සිදු නොවන බව වටහා ගත යුතුය.

දඬුවමට නිතර සිත යොමු වේ නම් දරුවා තුළ අයහපත් මානසික තත්ත්වයක් ඇති විය හැකියි. එය මානසික රෝගී තත්ත්වයක් කරා වුවද වර්ධනය විය හැකියි.

දරුවකුට දඬුවම් පැමිණවීමට පෙර ඔවුන් හා කතාබහ කළ යුතුයි. ඔවුන්ගේ සිතැඟි අවබෝධ කරගත යුතුයි. එවිට කිසියම් වරදක් සිදු කරන්නට දරුවා යොමු කළ හේතු සාධක වටහා ගත හැකියි. දරුවනට ඔවුන්ගේ වැරැදි අවබෝධ වන ලෙස වරද වටහා දී නැවත එවැනි වරදක් නොකරන්නට උපක්‍රමශීලී දඬුවම් නියම කරන්න. එය වේදනාවක් නොව පාඩමක් බවට පත් කරගන්න.

පාසලේදී ලබාදෙන ඇතැම් දඬුවම් ශිෂ්‍යයන්ගේ ඇතැම් චර්යා වර්ධනය වන්නටත් හේතු වෙනවා. දඬුවම් විඳින විට අන් අයගේ සැලකිල්ලට යොමු වීම මීට හේතුවයි. මේ නිසා කිසියම් චර්යාවක් නවතාලීමට දඬුවම් කිරීම කෙසේ උපකාරීවේදැයි දෙවරක් සිතා කටයුතු කළ යුතුය. ඇනුම් බැනුම් චෝදනා පහරදීම වැනි දඬුවම් නිසා අතෘප්තිකර ඉගෙනුමක් සිදුවෙනවා.

මවුපියන්ට හා ගුරුවරුන්ට නිතරම පැනනඟින ගැටලුවක් වන්නේ දරුවන් වැරැදි කළවිට ඒවාට කෙසේ දඬුවම් කළ යුතුද යන්නයි. වරදක් කළවිට එම වරද පෙන්වා දී අවශ්‍යනම් සරල දඬුවමක් දී නැවත යහපත් දරුවකු ලෙස පිළිගැනීම වඩා ප්‍රතිඵලදායී ක්‍රමය වේ.

දරුවන්ගේ වරදක් දුටුවිට එය නිවැරැදි කිරීමට ලබාදෙන දඬුවම් නිර්මාණශීලී එකක් කර ගත යුතුය. කායික හෝ මානසික පීඩාවන්ට ගොදුරු කරනවාට වඩා විනෝදකාමී ලෙස දරුවා ඵලදායී වැඩක නිරතවන ආකාරයේ දඬුවමක් ලබාදෙන්න. කුඩා දරුවන් කරන වැරැදිවලට දෙන දඬුවම් ඔවුන්ගේ රුචිකත්වයට ගැළපෙන විට දරුවන් තුළ මානසික ව්‍යාකුලතා හට නොගනී.

අභ්‍යාස කිහිපයක් නිම කිරීම අනිවාර්යය කිරීම, යහළුවන් හා ඇති කරගන්නා දබරවලදී ඔවුන්ව සෙසු සිසුන් ඉදිරියේ හොඳ මිතුරන් ලෙස පෙනී සිටීමට සැලැස්වීම, වගකීම් පැවරීම වැනි ක්‍රම අනුගමනය කළ හැකිය.

කිසිම විටෙක ද්වේෂ සහගතව දරුවන්ට දඬුවම් කරන්නට එපා. දඬුවමක් දීමට පෙර දරුවන් සමඟ කතාබහ කර තොරතුරු දැන ගන්නවා සේම දඬුවමින් පසුවත් සිදු වූ වැරැදි මතම නොසිට දරුවනට ආදරයෙන් ආමන්ත්‍රණය කරන්න. දරුවාගේ සිත හදන්න. නැවත වැරැදි කරන්නට නොසිතෙන සේ දරුවා සංවේදී කරවන්න.

දරුවන් එකම වරද නැවත නැවත කරන්නට පෙලඹෙනවාද යන්න පිළිබඳ විමසිලිමත් වෙන්න. පාසලෙන් දඬුවමක් දුන් පසුව එයට නැවත නැවත නිවෙසේදී දඬුවම් කිරීමට නොයන්න. වරදකරුවකු ලෙස දරුවන් දෙස නොබලන්න. පුන පුනා කීම මඟින් ලැබෙන දඬුවම දරුවන් තවත් වරදකට යොමු කරවීමට හේතුවක් විය හැකිය.

දරුවකු නිතර නිතර වරදට පෙලඹේනම් ඔවුන් උපදේශන සේවා වෙත යොමු කළ හැකිය. එය දඬුවමට වඩා අර්ථවත් වේවි.

දරුවකු යනු බුද්ධි මට්ටමින් මුහුකුරා ගිය තැනැත්තකු නොවෙයි. එම නිසා නොදැනුවත්කම නිසා දරුවන් අතින් වැරැදි වීම සාමාන්‍ය කරුණක්. ඔවුන් කරනා වැරැදිවලට ලබාදෙන දඬුවම් අමිහිරි අත්දැකීම් වීම තුළින් ඔවුනගේ ජීවිතවලට හානිකර බලපෑම් පවා එල්ල විය හැකිය. එම නිසා ඔබ බුද්ධිමත්ව කටයුතු කරන්න. දරුවන්ගේ වැරැදිවලට ලබාදෙන දඬුවම ඔවුනගේ අනාගතයට ආලෝකයක් වන ලෙස වටිනා ඉගෙනුමක් බවට පත්කරන්න.

ඉරේෂා කල්හාරි සේනාධීර
උපුටා ගැනීම මව්බිම