විවාහයේදී කාන්තාව අසරණ කිරම පිරිමිකම නොවේ.
මෙය කාන්තාවන් සම්බන්ධයෙන් ඉතා වැදගත් දෙයක්. එය අප කන්‍යාභාවය විදිහට හඳුන්වනවා. අතීත සමාජයේ නම් විවාහයකදී මෙම කන්‍යාභාවය නමැති සාධකය අනිවාර්යය දෙයක් වූණා. කාන්තාවකට සිය විවාහයේදී තමන්ගේ පාරිශුද්ධත්වය ඔප්පූ කළ නොහැකි වූවහොත් ඇගේ විවාහයට අවලංගු තත්ත්වයක් උදාවූණා. නමූත් අද වනවිට සමාජය බෙහෙවින් දියූණූයි. එදාට වඩා විද්‍යාව හා තාකෂණය ඇත්තේද ඉදිරියෙන්. ජීව විද්‍යාවේ නව සොයා ගැනීම්වලට අනූව කාන්තාවන්ගෙන් සියයට 25 ත් 30 ත් අතර ප්‍රමාණයකට කන්‍යාපටල පිහිටීමක් දක්නට ලැබෙන්නේ නැහැ. මෙය වෛද්‍ය පර්යේෂණවලින් පවා ඔප්පූකර ඇත.
අතීත සමාජයත් අද සමාජයත් සැසඳීමේදී වර්තමාන සමාජය හාත්පසින්ම වෙනස් වූවකි. ලෝකයේ අනෙක් රටවල් හා සැසඳීමේදී වූවත් ලාංකිකයන් බොහෝ වේලාවට අරුත්සූන් චාරිත්‍රවිධි මහ ඉහළින් සළකන පිරිසක් වෙලා. වයස අවූරුදු 6-15 අතර කාලයේදී වැඩිවියට පත්වන දියණිය විවාහ වන්නේ අද සමාජයට අනූව වයස අවූරුදු 30 න් පමණයි. මේ නිසාවෙන් සමාජය තුළ විවාහ මූලික ලිංගික සබඳතා කියන දේ රහසක් නොවේ. සමාජ විද්‍යාඥයන් පෙන්වා දෙන විදිහට තරුණ අසහනය, රැකියා වියූක්තිය මේ සඳහා බලපානවා. කුමන සමාජ බලවේගයක් මත වූව ද විවාහයට ප්‍රථම ලිංගික සම්බන්ධතා පැවැත්වූවත් නැතත් කාන්තාවට සිය පාරිශුද්ධත්වය ඔප්පූ කළ නොහැකි වූවහොත් මෙහි වැරැද්ද පැටවෙන්නේ කාන්තාවටයි. දෙදෙනකුගේ එක්වීම මත සිදුවන දෙයින් කාන්තාවට පමණක් වැරැද්ද පැටවීම අමානූෂිකයි. මෙය සෑම කෙනෙක්ම බූද්ධිමත්ව සිතිය යූතු සමාජ ගැටලුවක්.
මෙහිදී කාන්තාවගේ පාරිශුද්ධත්වය සම්බන්ධ ගැටලුවලදී පිරිමියා බූද්ධිමත් විය යූතුයි. විවාහයකදී බලාපොරොත්තු වෙන්න ඕනෙ සිය සහකාරිය පමණයි. අවූරුදු 15 න් ප්‍රේම සම්බන්ධතා ඇතිකර ගන්නා සමාජයක මේ ප්‍රශ්නය දෙස පිරිමින් පමණක් නොව සමස්ථ සමාජයම තාර්කානූලව බැලිය යූතුයි. විශේෂයෙන් පිරිමියා යූක්තිගරුකනම් මෙය ගැටලුවක් නොවේ. සමාජ චින්තනයන්ට අනූව මංගල රැයේදී කාන්තාවගේ රුධිරය පිටවනවාදැයි පරකෂා කිරම ගෝත්‍රික සමාජ ලකෂණයකි. මෙයින් නිරූපණය වන්නේ අප තවදුරටත් සංවර්ධනය නොවූ ජන කොටිටාශයක් බව සමාජ චින්තකයින් පෙන්වා දෙයි. උදාහරණයක් වශයෙන් ප්‍රේම සම්බන්ධතාවකදී ලිංගික සම්බන්ධතා පැවැත්වූ පිරිමියාම නැවත කාන්තාවට අවමාන කරනවා. මෙවැනි ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සොයා බොහෝ දෙනෙක් මානසික පීඩාවලට ලක්වී ප්‍රතිකාර ලබනවා. බොහෝ වේලාවට ඉහත ගැටලුව තුන්වන පාර්ශ්වයකට ගෙන යන්නේද එම පිරිමියා, මෙහිදී අනවශ්‍ය ප්‍රශ්න ගැටලු, චෝදනා අපවාද විඳින්නේ කාන්තාවයි. මෙවැනි හෙළිදරව් තුළින් පිරිමියා සිය පිරිමිකම පෙන්වීමට උත්සහ කළත් සැබෑවටම නිරූපණය වන්නේ පිරිමියාගේ මිලේච්ජත්වයයි. ඔහූගේ බිඳුණූ පෞරුෂයයි.
මෙවැනි ගැටලුවක් තුන්වැනි පාර්ශ්වයකට යාමෙන් සිදුවන්නේ ස්වාමි ඃ භාර්යා දෙදෙනාටම ගැටලුවක්. ලිංගිකත්වය සම්බන්ධයෙන් උපදේශන ලබාදෙන විශේෂඥයන් දක්වන්නේ ප්‍රේම සම්බන්ධතා සූලභ සමාජයක කන්‍යාභාවය වර්තමානයට නොගැලපෙන අවලංගු කාසියක් බැවින් මේවා පසූපස ලුහූබැඳීම වැදගත් කරුණක් නොවන බවයි.
