මුලාව

මුදු මොළොක් සේ වදන් මුමුණා ඉන්න තිබුණා මටත් සදා නොමැකෙන සෙනෙහසින් ඉන් ඵලක් නැති බව දැනුනි මට දිය පිටින් ඇඳි ඉරක් සේ ඒ නිසයි සැමදා සැමදේ එක ලෙසින් කීවේ වේදනාවක් දැනුනු මා හද කමක් නෑ ඒ විඳින්නම් චාටු බස් මත රැවටිලා මුලා නොමවෙන් සදා...... තිසුම්